We zijn heel blij met de recensie die het maanblad Zeilen geschreven heeft over Rondje Oostzee. De recensie staat op pagina 67. Op dit moment leggen we de laatste hand aan een nieuwe editie. Daarin zijn alle links geactualiseerd en zijn op een aantal punten verdere verbeteringen aangebracht in tekst, afbeeldingen en de look- en feel. We denken dat we dit weekend of uiterlijk maandag de editie 2012 live kunnen zetten. Ga je zeilen op de Oostzee in 2012, dan is het eBook heel handig bij de voorbereiding. Heb je eerder via Pumbo een editie gekocht, dan kun je een mailtje sturen naar rondjeoostzee@hotmail.com als je ook de nieuwe editie wilt ontvangen.
Archive for the ‘boot onderhoud’ Category
Recensie in maandblad Zeilen januari 2012
21 januari 2012Verrassende elementen uit in het interactieve eBook ‘Rondje Oostzee’
16 december 2011Wat is er nu leuk en wat is de toegevoegde waarde van het eBook Rondje Oostzee, zomaar 10 voorbeelden van verrassende elementen uit het interactieve eBook:
- Van iedere haven die we aandoen een plaatje uit Google Maps;
- Recepten voor onderweg, passend bij de locatie en de omgeving;
- Hoe hebben we ons voorbereid op de reis, weten we genoeg van zeezeilen?
- Hoe hebben we alles ervaren, de landen, de reis samen, samen zeilen, het verblijf op de boot?
- Bladeren door het eBook via links op de kaart;
- Literatuur suggesties voor onderweg, tip ‘Het Raadsel’;
- 500+ links naar toeristische informatie voor onderweg;
- Wat hebben we gedaan aan uitrusting en navigatie, nautische tips voor onderweg;
- 50 filmpjes van heel diverse oorsprong, van omgeving en historie tot koken in Estland;
- Evenementenkalender voor havensteden onderweg;
Oostzee vaarplannen in 2012?
16 november 2011Boot uit het water, inventarisatie gemaakt van alle klussen die gedaan moeten worden en ook al aan het nadenken over varen en zeilen in 2012?
Kado voor Kerst? De publicatie het interactieve eBook “Rondje Oostzee” is heel geschikt om te geven. Klein prijsje maar heel waardevol.
Het eBook bevat een schat aan informatie handig voor de tochtplanning, zeezeilen en reisvoorbereiding, maar biedt natuurlijk ook heel erg veel voorpret.
Omdat het eBook heel veel links bevat naar de originele bronnen op internet blijft de informatie actueel en is het eBook ook goed te gebruiken als gids onderweg.
Nieuwsgierig?
We hebben een demo gemaakt van ons interactieve eBook zodat je een indruk kunt krijgen van wat je kunt verwachten.
De inhoudsopgave is volledig, we hebben een aantal stukken uit de inhoud van het hele eBook opgenomen inclusief de externe links. De demo is 26 pagina’s en 1.4 mb groot. Het hele book is 193 dubbele pagina’s groot, bevat iets meer dan 1000 hyperlinks en ongeveer 44 filmpjes, het is 8.5 mb groot.
Een schat aan informatie waarmee je vooraf- en tijdens de reis het verblijf echt als totale ervaring kunt beleven.
Het eBook kost 8,95 en is via de link rechts in het menu te downloaden bij Pumbo.nl!
rondjeoostzee 2.0 demo (downloaden en locaal opslaan, dan werken alle functies optimaal)
Gebruik je een iPad? In de App Goodreader functioneert alles helemaal top, mooier nog dan in gewone PDF!
gebruik AIS onderweg, onze ervaring
22 september 2010Ons vaargebied, het oostelijke wad, grenst op de Noordzee aan een verkeersscheidingsstelsel. Oversteken is best lastig. Ook het passeren van een ankergebied of een sector waar loodsen schepen opwachten is vaak lastig te passeren. Hoe hard varen schepen, welke koers hebben ze, ontstaat er kans op aanvaring als beiden de koers vasthouden? Voor ons vertrek beseften wij daarom dat een hulpmiddel om de overige scheepvaart mee in de gaten te houden erg handig is tijdens onze Oostzeetrip.
We hebben afgezien van de aanschaf van een radar. Dat is een grote investering die ook nogal wat inleertijd vraagt. Bovendien is het een zwaar ding met extra kabels, we zagen het niet zo zitten. Ongetwijfeld nuttig, maar dan het seizoen vooraf monteren, zou ik aanraden.
Wij hebben wel gekozen voor de montage van een AIS ontvanger, EASY AIS, via een EASY splitter op één antenne met de marifoon (geen problemen). De AIS gegevens worden zichtbaar gemaakt op de Raymarine A50 en de Stentec Voyager software.
Het is mogelijk om veel gegevens te tonen met AIS. De klasse A, voor de beroepsvaart, is voorzien van een terminal, waarop online gegevens gewijzigd kunnen worden. Voor de pleziervaart, klasse B, is dat niet het geval. Stel je eenmaal in.
Zie voor voorbeeldgegevens de site van Marinetraffic.
Het blijkt dat de verschillende klasse B transponders verschillende gegevens kunnen weergeven. Op de plotter worden alleen basis gegevens weergegeven. Positie, snelheid en koers. In Voyager kunnen we veel meer zien, maar zijn vrijwel altijd alleen de basisgegevens plus MMSI nummer actief.
Onderweg is het heel erg handig om een schip bij naam te kunnen oproepen. “The ship in position xxx yyy, zis is sailing yacht Calenture on channel 16, do you read me?” Is nogal gedoe, wordt ook niet altijd op gereageerd. Het oproepen van de scheepsnaam is veel handiger. Onze AIS receiver geeft alleen van klasse B schepen de roepnaam weer, heel jammer.
Aanrader: ga je een AIS transponder of receiver installeren probeer er dan achter te komen of ie ook de roepnaam weer geeft op het display dat je gekozen hebt.
Heeft iemand tips, graag reageren!
Om een overkill aan alerts te voorkomen zetten we de alarmen bij aanvaringskoersen in de buurt van havens altijd uit. Maar niet op volle zee. Zeker niet als één van beide rust. Het uitzetten bij veel verkeer moet ook wel omdat de plotter anders vol loopt met gegevens en te traag wordt.
Zeker bij een wilde zee is het moeilijk om op plotter of PC ruim van te voren zelf in te schatten of er spraken is van een aanvaringskoers. De aanduiding (de scheepscursor van de tegenligger wordt rood) op de PC is heel behulpzaam. Vaak is het op het oog moeilijk te zien, vooral bij parallelle koersen, oplopers bijvoorbeeld. Maar kijken kan heel verhelderend zijn, de apparatuur is aanvullend. Soms lijkt het of ingrijpen nodig is, maar kan op het oog gezien worden dat doorvaren ook gewoon kan.
De grote scheepvaart vindt duidelijkheid wel fijn, dus laat vroegtijdig goed zien wat je gaat doen en houdt voldoende afstand, 1 nm is geen luxe bij een schip dat 20 kn vaart.
Kaartplotter, onze ervaring…
7 september 2010Heel handig een kaartplotter, maar er zitten wel nadelen aan. We hebben op onze reis verschillende navigatiemiddelen gebruikt, waaronder een Raymarine A50 plotter. Onze conclusie is dat niet één van de navigatiemiddelen op zichzelf de perfecte oplossing vormt, de combinatie werkt voor ons het beste. Welke bijdrage levert nu de plotter?
De plotter gebruiken we vooral om vanuit de kuip, vanaf het roer te kunnen zien wat onze positie is. De plotter is gemonteerd boven de ingang van de kajuit en zit dus op ongeveer 2 meter afstand van de stuurstand. Omdat de A50 ongeveer 5.7 inch groot is een klein scherm. Achteraf voor ons te klein om echt goed te kunnen gebruiken.
We hebben voor de Raymarine gekozen nadat we op het FEC alle beschikbare apparatuur uitgeprobeerd hebben en het gebruiksgemak van de Raymarine boven alles uit blijkt te steken, ook het grafische beeld is naar verhouding goed.
Om goed op het juiste detail niveau te kunnen zien welke gegevens op de positie relevant zijn moet behoorlijk worden ingepanned (inzoomen), bijvoorbeeld om boeien, ondieptjes en rotsen te zien. Doe je dat dan ben je het overzicht kwijt. In- en uitzoomen kan soms vrij veel tijd vragen van het apparaat, voorals als er veel gegevens zijn, bijvoorbeeld vanwege veel AIS verkeer.
Het meten van afstanden en het plannen van routes met een plotter vinden we niet echt handig. Waypoints vinden we een wat ouderwetse manier om dit te doen, het instellen ervan kost teveel programmeertijd.
In bepaalde situaties zoals bijvoorbeeld bij het oversteken van een verkeersscheidingsstelsel zijn de AIS symbolen wel zichtbaar maar is het op het scherm moeilijk om de gegevens te bekijken, je moet er op klikken, vaak valt een deel van de box met info dan deels van het scherm. Het voorspellen van een potentiële aanvaringskoers met de plotter vinden we niet handig. Er wordt maar een beperkte set aan AIS gegevens weergegeven.
Wij vinden de plotter vooral een heel handig middel als het of gaat om het hele grote overzicht of om de grootste details. Groot overzicht bijvoorbeeld om te kijken of de COG over bijv. 10 mijl nog steeds een juiste nadering van een haven opleverd, een detail overzicht bijvoorbeeld bij het naderen van een haven, het passeren van een smal vaarwater of een ondiepte.
Opgemerkt moet worden dat grote delen van de zweedse scherengebieden niet gekarteerd zijn. Beneden de 3 meter diepgang ontbreken de details omdat er gewoon geen kaartgegevens zijn. Althans, in de Navionics EU map die wij standaard bijgeleverd gekregen hebben, maar ook niet op de Zweedse Jachtkaartensets (later meer over varen in Scheren).
Wat we echt storend vinden is dat van sommige locaties de GPS positie wel exact klopt maar dat de kaartdata daar niet exact mee overeenstemmen. We hebben meerdere keren meegemaakt dat juist bij kleine havens, waar niet veel boeien, bakens of andere nautische hulpmiddelen zijn, de kaart en de positie niet overeenkomen. Zo moesten we bij Lickersham over een kade naar binnen varen (op de kaart dan), in het schemerdonker toch niet echt leuk. Ook bij Utklippan lagen we volgens de plotter op de rotsen aan de kade, hier aangekomen met Bf 6, veel schuim, dan is exactheid ook wel fijn…
Situaties met mist, slecht zicht en de nacht zijn voor ons de momenten om de plotter graag te willen gebruiken. Omdat het soms kan zijn dat het beeld niet klopt is dus altijd tenminste één andere navigatie optie nodig waarmee snel te controleren is of het plotterbeeld klopt.
Overigens vertoond onze plotter een aantal technische mankementen. Die zijn pas onderweg aan het licht gekomen. Bij het opstarten wordt niet de GPS datum gebruikt maar een systeemproductiedatum, resetten en alles opnieuw instellen is de workaround die werkt. Kost wel iedere dag 3 minuten…. Het apparaat kan bovendien geen heading berekenen, wel een COG, maar die is vertraagd. Raymarine is behulpzaam geweest, vervanging onderweg behoort tot de mogelijkheden, wij hebben echter niet de tijd kunnen nemen om er een paar dagen voor bij een servicepunt te blijven liggen. Over de service vanaf de thuisbasis later meer.
Brandstof onderweg, onze ervaring…
5 september 2010We hebben wat afgemoterd onderweg. Veel tegen de lichte Oostenwind in gemotorsailed of vanwege een totale blakte op de motor gevaren. Vrijwel na iedere tocht de dieselvoorraad aangevuld ‘kun je tanken dan doen’, is ons devies. Niet meegenomen in de begroting vooraf, maar wel een aanzienlijke post, wij verbruiken met onze 17 hp Volvo Penta 1.5 L per uur, dus iedere 2 vaardagen 20 L á 30 eu.
Dat tanken gaat soms makkelijk, maar vaak ook niet. De jachthavens in het Oostblok hebben meestal geen eigen dieselpomp. Wij tanken alleen als heel duidelijk is dat de brandstof bedoeld is voor jachten. Twijfelgevallen, bedoeld voor de visserij, wij beginnen er niet aan. We willen voorkomen dat een teveel aan verontreinigingen, roest en dergelijke, onze leidingen en filters verstopt. We hebben niet heel scherp op de kleur van de brandstof gelet, dat gaat vaak ook niet met het pistool in de tank, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het niet altijd groen was.
Dus vaak met het tankje (20 L) achterop de vouwfiets gewoon tanken bij een tankstation. Een absolute aanrader is dan een of andere manier om de diesel vanuit de reservetank zonder morsen in de vaste tank te krijgen. Wij hebben daarvoor een slang gebruikt die aan een kant een ventiel heeft. Een paar stotende bewegingen in de tank met de slang en de brandstof komt omhoog, totdat ze over het dode punt heen is en de diesel als gevolg van de ‘wet op de communicerende vaten’ vanzelf gaat stromen.
Vlak voor ons vertrek zijn we door de havenmeester van onze jachthaven Lunegat (Rob bedankt!) getipt om een biocide te gaan gebruiken om verstoppingen als gevolg van bacterievorming te voorkomen.
We hebben één keer duidelijk gezondigd hebben tegen bovenstaande veilig tanken ‘principes’, op Ruhnu (zie blog ‘De mensen van Saaremaa en Ruhnu!?!’). Prompt enkele dagen later, een slijmerige stroopachtige substantie onderin de reservetank (nog niks toegevoegd) en veel zwevende deeltjes, roest.
In de waterkampioen van deze week (No 17) staat een artikel over Dieselbacteriën waarin allerlei ingewikkelde technische manieren genoemd worden om bacterievorming in de tank te voorkomen. Een 2e tank inbouwen (belachelijk) of allerlei extra filters (kan), maar preventief een additief toevoegen wordt niet genoemd.
Een additief is duur in aanschaf maar er is heel weinig van nodig per volle tank, wij hebben de hele reis geen enkel probleem gehad met de brandstofvoorziening. Ik zou het maar doen, preventief een additief toevoegen, bijvoorbeeld Diesel Plus.
Thuis maar niet afgelopen….!
3 september 2010We zijn weer thuis. Na een voorspoedige overtocht vanuit Norderney naar Lauwersoog.
Opvallend, nu we weer terug gekomen zijn, wat is de Noordzee toch wild in vergelijking met de Oostzee. Omdat we veel getijverschil hebben, daardoor veel stroming en ondieptes is de zee bij ons in de zeegaten vaak onplezierig onrustig. Tussen eilanden liggen vaak zandbanken met ondieptes, daarom is het vaak enkele mijlen varen voordat dieper water (>10 m) bereikt wordt waar de trage Noordzee deining inzet. Die laatste is geen probleem, maar het onrustige golfbeeld veroorzaakt door de andere golfsystemen is niet fijn. We zijn 10 weken onderweg geweest, op de allerlaatste dag van onze reis werd er toch nog iemand echt ziek….
We zijn thuis maar stoppen niet met ons blog! We hebben veel meegemaakt en geleerd en willen dit in gewone zeilerstaal delen met andere enthousiastelingen die deze ervaring nog niet hebben, of het leuk vinden om er over te lezen. We zullen onze tochtervaringen over navigatie, apparatuur, uithoudingsvermogen, brandstof, kaarten, bunkeren e.t.c. in concluderende blogitems plaatsen de komende weken.
Wij hebben ervaren dat je nogal wat informatie nodig hebt uit verschillende bronnen om de reis op een leuke manier te laten verlopen. Nautische reisgidsen, traditionele reisgidsen, nautische kaarten, gewonen kaarten, maar dan nog, kost ook de informatieverzameling vooraf en zelf ter plaatse veel tijd als je wat leuks wilt doen.
Op dit blog hebben we verslag gedaan met de middelen die wij hebben, ook al zijn die soms verre van professioneel, onze filmpjes bijvoorbeeld. Het is te veel werk en te duur om dit heel professioneel te doen. Niet doen is in deze digitale tijd ook een verarming. We denken dat de persoonlijke touch het juist leuk maakt. Wij geloven niet meer in de traditionele gedrukte gidsen alleen. Internet is te belangrijk geworden om zonder te kunnen, al was het maar voor de actuele dingen; weer, festivals en evenementen bijvoorbeeld. Tegelijkertijd is internet niet altijd goedkoop beschikbaar. In het Oostblok is overal WiFi, in West-Europa denken uitbaters vaak nog te moeten verdienen aan internetverbindingen.
We zijn van plan om een interactief digitaal reisverhaal uit te brengen over onze trip, uitgebreid met specifieke toeristische informatie over de plekken die wij hebben bezocht. Leuk om te lezen als voorpret, handig en tijdsbesparend als je zelf een stuk van de trip wilt doen.
We denken nog na over de vorm waarin we dit het beste kunnen doen, de inhoud, de techniek en de distributie. Waarschijnlijk alles zoveel mogelijk in eigen beheer, buiten alle bestaande kanalen om, passend bij alle mogelijkheden van nu.
Wil je op de hoogte blijven? Volg het blog of stuur een mailtje naar: rondjeoostzee@hotmail.com
Windvaan eindelijk gebruikt!
14 juli 2010We hebben voor de reis een gebruikte windvaan aangeschaft, Navik van Plastimo, niet meer in productie, wel geliefd bij een grote groep zeilers, vooral bij wat kleinere schepen, zo tot 32 voet. We kunnen hiermee de wind de boot laten sturen, en zelf even wat anders doen.
Je zet de zeilen, stelt de windvaan in op een bepaalde koers t.o.v. de wind, verbindt twee lijnen aan de helmstok en klaar. Geen electriciteit nodig, geen gezoem, zeilen en sturen op de wind. Mooi gevoel van eeuwig door kunnen, vrijheid. Wij hebben tot nu toe erg veel wind tegen gehad en heel veel windstilte of vrijwel geen wind en dan werkt de windvaan niet.
Gisteren wind, dus we hebben de windvaan eindelijk kunnen gebruiken. Leuk, wind, dachten we, de lol heeft een uur geduurd. Toen passeerde een koufront met windstoten en regen, werd het toch ook nog even spannend met 2 riffen in het grootzeil en de genua weggehaald. Lastig bij het oversteken van de verkeersscheidingsstelsels, omdat daar alleen een loodrechte koers gevaren mag worden. Al is het wel onze indruk dat men zich daar in Polen niet altijd even strikt aan houdt, we zien bovendien geen bewakingsschepen zoals bij ons.
Filmpje is vooral qua geluid wat behelpen, de wind blaast langs de microfoon, moeten we nog eens zien op te lossen met losse mic ofzo…
Oh ja, op de heenreis ligt de Arneborg van Wagenborgen uit Delfzijl voor anker in de Danziger Bucht, nu ligt het schip te laden in Gdansk.
Klus op grote hoogte…
14 juli 2010Soms schiet er wel eens wat los, bij hijsen halfwinder of zoiets, na verloop van tijd hanger er een aantal vallen ongebruikt in de top bij ons, dus daar moeten we nog wat aan doen voor vertrek. Chantal is bij ons degene van het klimmen, bovendien kan ik haar makkelijker tillen dan zij mij, dus zij gaat meestal met de ‘broek’ de mast in om de klus te doen. De val van het grootzeil gebruiken we dan als hijslijn en een andere val als borglijn. Die laatste halen we dan telkens bij, daarmee is er altijd dubbel gezekerd.
Het is wel hoog en de boot daarbeneden is dan wel klein. Een kleine beweging beneden geeft een slinger boven, dus niet te lang blijven…. We zijn er nu technisch weer helemaal klaar voor.
Klussen op hoogte
18 mei 2010Er is inmiddels al volop geklust aan de Calenture. Het lijkt allemaal zo overzichtelijk, zo’n boot van nog geen 10 meter. Maar soms moet er ook in de hoogte worden geklust. Omdat de grootzeilval in de mast was verdwenen moest deze van bovenaf weer door de mast worden getrokken. Dat is best hoog, gelukkig lukt het met de kraan van Rob en wat reeds opgedane klimervaring. Twee jaar geleden durfde ik nog niet eens op een keukentrapje te staan.. De hoogtevrees heb ik overwonnen door een klimcursus te volgen. Dat komt me nu goed van pas! Nadat we de grootzeilval door de mast hebben getrokken, heeft Simon me in de mast omhoog gehezen om zeilbeschermers op de zalingen te monteren. Het was wel even een gepruts om die dingen op een wiebelende boot erop te krijgen maar het is gelukt.
Dus… weer wat klusjes geklaard!