Vanuit Swinoujscie gaan we op de terugweg naar Stralsund voor de bemanningswisseling (de kinderen gaan naar huis, wij brengen de boot terug). De terugweg gaat door het stroomlandschap van de Oder, over de Swine gaan we naar het Stettiner Haff, van daaruit gaan we door de Peenestrom naar de Greifswalder Bodden.

Op de Swine in de Kaisersfahrt komen we de draagvleugelboot tegen die een lijndienst onderhoudt onder andere tussen Swinoujscie en Szczecin, wil je vanuit Swinoujscie graag Szczecin bezoeken dan kan dat dus via een nautisch uitstapje, zie de site van de draagvleugelboot Bosman Express.

Bij het passeren van het Stettiner Haff valt het grote aantal ‘Stellnetze‘ erg op. Gebruik de hoofdvaarroutes, of vaar overdag en kijk goed uit.

De netten worden in het Poolse deel aangegeven door een paal met daarop een ruit, deels wit en deels rood, aan het begin en het einde van de rij met netten. Dat kan vele tientallen meters zijn. Zie je de rode kant, dan moet je de koers verleggen, via de witte kant van de ruit kun je veilig passeren.

Op het Duitse deel zijn de netten veel korter. Aan het begin staat een drijver met 2 vlaggetjes en aan het einde ook. Daartussen zit het staande want, tot aan het oppervlakte, vaar er dus niet tussendoor.

Onderweg loopt de temperatuur op tot tropische hoogte, in de schaduw wordt het 34 graden celcius, dat is ook op open water en zeker in een boot errug veel. Zeker als je in het centrum van een drukgebied terecht komt en de wind geheel wegvalt. Geen zucht, een rimpelloze vlakte. De kinderen gaan zwemmen, maar wel gezekerd met een reddingslijn. De watertemperatuur is aan de oppervlakte circa 31 graden celcius. Zelfs pappa krijgt zin om te zwemmen, maar wil als schipper toch niet van boord.

Voor de volgende dag wordt slecht weer voorspeld, onweer met 40 mm regen. We zoeken een grotere plaats voor de niet-vaardag die gunstig ligt ten opzichte van de bruggen bij Zecherin en Wolgast. We twijfelen tussen Ueckermünde en Anklam en kiezen voor de laatste. Anklam ligt aan de Peene rivier waar veel Otters en Bevers voorkomen. Die willen we graag zien. Noëlle en Chantal zeggen iets gezien te hebben, bij een nachtelijke vaartocht denkt Noëlle de bevers te horen knagen, maar geen foto’s, dus ze zijn er niet. Anklam ligt middenin het Naturpark Flusslandschaft Peenetal.

Anklam was een mooie Hanzestad, stadsrechten, poorten, stadswallen, grachten en muren. In de Tweede Wereldoorlog is de stad vrijwel geheel verwoest. Bij de aanvallen op Peenemünde, waar de V2 raketten bedacht zijn, werden ook de medewerkers gericht aangevallen en zijn de woongebieden gebombardeerd.

Er zijn nog een paar mooie oude gebouwen over. Er is ook veel DDR heropbouw in de vorm van woonkazernes te zien. Wil je de stad waarderen dan is zicht op de historie nodig, het visuele beeld is niet overal even mooi. Daarom wil ik graag het ‘Heimatmuseum’ bezoeken, dat heet hier het Steintor Museum, helaas is het dicht op maandag. Inmiddels is er een moesson uitgebroken, nadat tijdens de nacht de hemel verlicht werd door een onweer-stroboscoop.

De jachthaven van Anklam ligt direct voor de stad aan het spoor. De skyline laat de historie zien, de stadshaven, de jachthaven en de spoorweg.

Gek genoeg hebben we vrijwel geen last van de passerende treinen. Vooral het passeren van de brug is gehorig, maar duurt kort.

De jachthaven van Anklam is een verenigingshaven van de niet rijke soort. De Peene is overal 2.5 meter of meer diep en de ligplaatsen hebben circa 1.5 meter diepte bij de kant. Veel waterlelies en andere grote waterplanten. Oude steigers en gebouwen, kleine bootjes van heel diverse pluimage en een paar mooie houten zeilkotters. Op de plaats van de jachthaven zat vroeger een werf, waar vissersschepen gebouwd en onderhouden werden, ook in DDR tijden. Daar zijn ook de hechthouten zeilkotters gebouwd. Schepen worden uit het water getakeld en via rails naar de juist hal gebracht. Bij iedere ligplaats hoort een eigen winterhal. Het ziet er niet uit, maar kom er thuis maar eens om, iedereen een eigen hal. Het heeft wel wat.

We hebben geen overvloed aan bevers en otters gezien, daarvoor is er te weinig tijd. Doen we een volgende keer. We vertrekken vanuit Anklam naar een badplaats op Usedom, omdat het woensdag weer mooier weer wordt.

We vertrekken een uurtje voor de opening van de brug bij Zecherin. Na passage van deze brug om 12:45 is het ongeveer 3 uur varen naar Wolgast, de volgende #obstakelbrug. Daar hebben we uiteindelijk 1.5 uur over en doen we boodschappen. We leggen de boot aan in de stadshaven en lopen naar het centrum, dat doen alle anders schepen ook, heel gebruikelijk dus. Wolgast is een leuk stadje met veel vakwerkhuizen.

Wij vinden het leuk om zo nu en dan een grote stad aan te lopen. Een beetje gevoel krijgen bij de mensen en de omgeving. In de Lübeckerbucht zijn drie mogelikheden Lübeck / Travemünde, Wismar en Rostock / Warnemünde. De weg naar Lübeck is lang vanaf zee en Rostock ligt goed op de route van een dagtocht tot Darsser Ort. We kiezen daarom voor Rostock.

We vertrekken vroeg omdat we op tijd in Rostock willen aankomen. We hebben gemerkt dat havens hier tussen 15:00 en 18:00 vollopen met schepen en willen voorkomen dat er geen plaats meer is als we aankomen.

Tot onze verbazing is het rustig in de Stadthafen Rostock. Deze haven ligt direkt aan de oude stad, de twee andere havens in het centrum ook. Achteraf gezien is de eerste de Haedgehafen vanaf zee misschien wel wat moderner en meer in trek.

Ga je naar Rostock dan kies je vooral voor het vertier van de grote stad. Winkelen, uitgaan, gebouwen bekijken en misschien een museum bezoeken. Ga je Rostock bekijken koop dan een gidsje bij een boekhandel, de keuze is divers en goedkoop, zonder gids zie je toch minder. Rostock is een universiteitsstad met een paar goede boekhandels. Ondanks het mooie weer blijven we hier wat rondhangen, we vinden een dichtbundel van de Duitse dichter Joachim Ringelnatz, zijn gedicht “Land in Sicht” (Matrosensang) willen we je niet onthouden:

Land in Sicht

Kameraden, vorbei ist das Fasten,
Ich sehe den Leuchtturm durchs Glas.
Schon flattern uw unsere Masten
Die Möwen. Im Wasser schwimmt Gras.

Schon steigen die Türme vom Hafen
Wie Kräuterkäse grün aus dem Grau.
Old sailorboys, heute Nacht schlafen
Wir alle an Land bei der Frau.

Vielleicht noch tanzen wir heute
Und saufen, soviel uns behagt.
Wir haben als Fahrensleute
So lang dem Vergnügen entsagt.

Hei ho! Macht euch sauber, Matrosen!
Bald tritt auf den Kampfplatz der Stier.
Die besten Hemden und Hosen
Warten steif auf die Mädchen auf dem Pier.

Schon seh’ ich die Tücher sie schwenken.
Denn jeder von uns ist ein Held
Und naht sich mit Auslandsgeschenken.
Hei ho! Heut’ Abend rollt Geld!

En al declamerend zeilen we verder over de Oostzee…

Rostock valt ons wat tegen. We vinden het winkelaanbod wat conservatief, de gebouwen wat stijf en de sfeer wat stil. Toch is het er wel mooi en sfeervol.

Het aanlopen van Rostock door de oude haven industrie is misschien wel het meeste bijgebleven, daar houden wij wel van, de nautische sfeer.

Onderweg zien we hoe jonge zwanen les krijgen in het oversteken van druk vaarwater.

Dichtbij de haven zijn veel restaurants, veel formules tegen voor Duitse begrippen vrij stevige prijzen en een ‘place to be’ visrestaurant, Borwin. Wij kiezen voor een hip restaurant buiten het havengebied, nabij het centrum.

De haven zelf is wat verouderd. De douches zijn toegankelijk met een code, douchen kan met muntjes, in het hokje is geen bankje of gordijn, niet heel fijn. WiFi is gratis maar heeft vrijwel geen bereik verder van het havengebouw.

Warnemünde is gezelliger. Geschikt als tussenstop als het op de route ligt of past binnen een dagtocht. Achteraf gezien hadden wij liever Wismar aangedaan, uit verhalen en gidsen blijkt dat dit vermoedelijk een interessantere bestemming is dan Lübeck of Rostock.