Gisteren zijn we vanuit Ventspils vertrokken naar het eiland Saarema (Estland). Dit eiland is het grootste eiland voor de kust van Estland (ze hebben er 1500) en tot voor 20 jaar was het hier een gesloten gebied want een Russische raketbasis. De natuur is daarom heel mooi bewaard gebleven.
Vandaag is Saarema, met haar hoofdplaats Kuressaare een luxere vakantiebestemming voor inwoners uit Estland (en Finland).
Gisteravond aangekomen na een tocht van ongeveer 10 uur, 65 nm. De weersvoorspelling zegt wind uit SE hoek, kracht 6 tot 9 kn, met later in de middag vanuit het zuiden regen (paar dagen aanhoudend), daarmee ook iets meer wind. Het is NW wind, met 5 tot 7 kn, voldoende om te motorsailen, maar niet om de motor uit te zetten en de windvaanbesturing te gebruiken, stuurautomaat dus.
Na het passeren van de straat van Iberië (Street of Irbes) valt de windsterkte weg en draait naar N. Verderop denk ik vogels te zien, want ik zie allemaal witte dingetjes. In de verte zeilt een zeilboot, onder vol zeil, het gaat er wild aan toe…
Plotseling steekt de wind weer op, vanuit NE richting, met 15 tot 20 kn. Zeilen op, genua reven, daarna ook grootzeil reven, windvaanbesturing aan en zeilen! Witte dingetjes blijken schuimkoppen! Stralend blauwe hemel, geen wolk te zien, de voorspelde regen blijft uit. Na een voorspoedige tocht arriveren we in Kuressaare.
De aanloop van Kuressaare is even opletten. Wij hebben de kaartenset van NV Verlag “Polen, Litouwen, Letland tot en met Riga”, daar staan de havenaanlopen naar Estland niet op. Onderweg wilden we een kaart kopen van Estland, zou goedkoper zijn dan bij ons, maar in Letland doen ze bijna niet aan watersport. In Liepaja en Ventspils is geen watersportwinkel te vinden en verkoopt men ook geen nautische kaarten bij de boekhandel.
Kennelijk een bekend probleem want op de jachthavenbrochure staat de kaart afgedrukt, deze brochure kregen we in Venstpils.
Er liggen hier veel stenen, soms tot aan oppervlakte, dus je moet weten waar je vaart. Sommige tonnen zijn naar verhouding klein. Goed te vinden is de westkardinaal boven het eiland Abruka, vlak voor de aanloop naar Roomassaare. Vanaf hier zijn de oostkardinaal voor Kuressaare en de aanloopton naar de betonde uitgebaggerde vaargeul visueel te vinden. In het donker lastig, ondanks de rode lichtenlijn op 1,3º. Onderweg passeren we het kasteel met het strand dat er voor ligt.
Goed nautisch gebruik is om onderweg, bij het passeren van de grenzen van een land, aan de rechterkant in het want een gastenvlag te hangen, in de kleuren van het bezoekende land. Uit respect, maar ook om te laten zien dat je weet in welk land je vaart en je weet aan welke wetgeving je je te houden hebt. Tijdens deze trip deden we dit tot nu toe 8 keer.
Bij de aankomst in Saarema worden we hartelijk welkom geheten in het Engels door de havenmeester, hij vraagt met nadruk naar onze laatste haven en onze nationale vlag.
Vervolgens loopt hij naar de kade om daar voor zijn kantoor ook onze vlag te hijsen als teken van welkom!
Rondje Oostzee met de Calenture! 
22 juli 2010 om 22:42 |
Het Wilhelmus ontbrak nog. Toch een leuke gewoonte van de havenmeester om de Ned. vlag te hijsen. Je moet maar zoveel vlaggen in voorraad hebben.
Veel plezier morgen en lekker uitrusten, Doei!!!!
Simrishamn ligt in Zd Zweden aan de Oostzee
15 juni 2011 om 18:28 |
[…] Een bezoek aan Saarema is de moeite meer dan waard, zie ook ons blog item van 22 juli 2010. […]