Rondje Oostzee met de Calenture!

Na onze verstoorde Idylle gaan we nu op zoek naar het echte scherengevoel.

We vertrekken via Spårö naar het Stora Berkskär, een scherengebied ten Oosten van Ö Eknö. Aan de Oostkant van het eiland Krokö liggen veel visnetten, bij het vertrekken zien we dat op de NO punt van het eiland een visser zit, hadden we waarschijnlijk dus toch hier verse vis kunnen kopen…

Baken bij Spårö

S’ ochtends maken we eerst nog een wandeling over het eiland, plukken bosbessen, genieten van de natuur en het geluid van de golven op de rotskust.

In het bos op de scheer Krokö

Eigenlijk hebben we nog een bezoek gepland aan het eiland Idö. We hebben gehoord dat in de Loodsuitzichtstoren alles intakt is gelaten na het sluiten van de post in de jaren tachtig, apparatuur, logboeken, observaties over passerende jachten (het was nog koude oorlog…). Maar we hebben geen zin in toerisme en varen dus door.

Bij het uitvaren van de Idösund zien we een rolwolk aankomen, met een soort geelgrijze kleur, wat zou dat zijn… onweer, rukwinden, regen? Het blijkt hele dichte mist te zijn. We zien opeens niets meer om ons heen. De rotsen, soms net zichtbaar boven het water op 20 meter afstand zijn opeens verdwenen.

Uitzicht in optrekkende mist

Dit is eng, spookachtig, heel onverwacht. We denken dat de bank snel zal verdwijnen, want boven ons schijnt de zon door de wolken, het is een laag hangende bank, maar ze verdwijnt pas uren later….

Calenture afgemeerd in Stora Berkskär

We pakken de hoorn en geven telkens als we iets horen of zien een attentiesignaal. Een Zweed die volgas aankomt met zijn speedboot kunnen we nog net ontwijken. We blazen wat af, tegen vuurtorens, rotsen en schepen… Sommige schepen doen ook mee beantwoorden onze signalen.

Ook ons vaardoel is in dichte mist gehuld. Onder deze omstandigheden kunnen we de scheer niet naar binnen, er is immers geen betonning, op de punt moet iemand staan die uitkijkt en in het water let op rotsen en ondieptes, zodat de stuurman tijdig kan bijsturen.

We gaan voor anker buiten de vaarroute, tussen een aantal scherengebieden in, op een wat dieper stukje (15 m) met veel ruimte om ons heen. Als de mist gedeeltelijk is opgetrokken gaat Simon in de dinghy het gebied verkennen, kijken of er plaats is en hoe we moeten varen.

Verkenning, nadat meeste mist is weggetrokken

Er is plaats, een mooi schiereiland voor ons alleen, prachtig gebied, woeste rotsen, vogels en een enkele marmotachtige. We besluiten om hier een dag langer te blijven.

Stora Berkskär Noordoost

Stora Berkskär Noordwest

Vrijwel de hele dag probeert Simon om zijn mannelijke jagersinstinkt aan te tonen en eindelijk vis te vangen voor het vrouwtje. Helaas, het lukt niet. Veel waterplanten, we kunnen de roofvis niet vinden. Voorntjes vangen lukt wel, maar Baars en Snoek blijven weg.

Chantal leest, gaat ondanks de temperatuur van het water (20º) meerdere keren zwemmen en snorkelen. S’ avonds genieten we van een BBQ met ondergaande zon, helemaal alleen op ons eigen eiland!

Snorkelen in de Zweedse Scheren

This entry was posted on 17 augustus 2010 at 20:50 and is filed under baltic sea, natuur, oostzee, sailing, Zeezeilen, zeilen. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.