brug Kalmarsund
We besluiten om nog een derde scherenavontuur op te zoeken, voordat we onze tocht langs de Zweedse kust vervolgen. De afgelopen dagen hebben we telkens maar hele kleine afstanden afgelegd, omdat we graag een tijdje in de scherengebieden willen zijn. Die zijn overal verschillend. Vlak bij Västervik zijn de scheren voorzien van bos en vrij hoge bomen, rondom Eknö zijn de scheren rotsachtiger en begroeid met struiken. We zijn nu van plan om het scherengebied bij Ekö te gaan bezoeken, dat bekend staat om zijn grote hoeveelheid kleine rotsachtige eilandjes.
De archipel ten Oosten van Ekö biedt beschermde ligplaatsen onder alle omstandigheden, zo staat in onze pilot, dat mag ook wel, want vandaag varieert de wind tussen de 14 en de 18 knopen uit NE richtingen, kracht 4 á 5 Bf dus.
Op zich is dat geen probleem bij het ankeren tussen de scheren, maar er moet wel op gelet worden dat bij het ankeren, of hekankeren, niet gekozen wordt voor een lagerwal. Het ankeren hier wordt vaak gedaan vanuit de hek, het anker wordt vastgemaakt aan de ankerolina overboord gezet en gevierd tot de boeg een steile rotskust bereikt, waar de boeg dan wordt vastgemaakt aan een boompje of met rotspennen. Het valt soms niet mee om het anker te laten houden, een lagerwal is dan risicovol, bij een krabbend anker kun je dan op de rotsen lopen.
We hebben geen extra anker, maar verplaatsen het anker van voor naar achteren, niet handig, volgende keer schaffen we een Bruce anker aan voor deze gebieden. We hebben ook geen extra ankerketting, onze eerste pogingen in Krokö om het anker te laten houden (direct aan ankerolina) lukten daarom niet. We gebruiken nu de hele ankerlijn inclusief voorloopketting en anker van voor bij het hekankeren, een heel gesleep en een vieze boel.
De tocht van Stora Berkskär naar Ekö verloopt voorspoedig, we stuiven op halve wind naar ons doel toe. Veel buien, een beetje onstuimig. Door de winde is het water niet helder en zijn rotsen onderwater niet te zien, alleen als ze branding veroorzaken. Rond de Elektriciteitscentrale van Simpevarp is het afgezette gebied groter dan normaal vanwege werkzaamheden, door het onstuimige weer kunnen we niet precies zien waar we kunnen gaan en waar niet, dus gaan we hier de scheren niet binnen en varen we door over zee. Een lastig stukje, veel rotsen, diepte varieert van 30 tot 1 meter… goed uitkijken dus, letten op de dieptemeter en hopen de dat plotter goed geïnformeerd is.
Als we bij de scheren van Ekö uitkomen zitten we midden in een bui met veel wind, het zicht is beperkt door de regen. We hebben moeite om de rotsen te zien. De plotter geeft in de ondiepe scheren geen bruikbare informatie, dus varen we op de kaartjes uit het boek en op zicht. Niet makkelijk vandaag. De schipper vindt het niks en wil gelijk doorvaren, Chantal heeft zich verheugd op nog een scheer dus we gaan naar binnen en manoeuvreren voorzichtig door totdat we een geschikte plek vinden. De hekankerplekken op de kaart blijken in het echt heel erg klein, de wind staat precies in het verlengde van de scheer, gewoon ankeren daarom niet prettig. Opeens zien we een scheepslengte voor de boot opeens rotsen tot net aan het wateroppervlak. We zien geen geschikte plek, het is genoeg, we besluiten om door te varen naar Oskarshamn. (Figeholm is ook niet zo beschermd bij deze windrichting).
Oskarshamn blijkt een kleine industriehaven te zijn met aan het einde een redelijke jachthaven met goede voorzieningen en lage tarieven (130 SEK). Een goede plek om te bunkeren bij verblijf in de scheren, ze kennen ook een dagtarief van 50 SEK inclusief stroom, water en gebruik sanitair. Een leuke rustige provinciestad met alle voorzieningen op loopafstand en verkoop van verse vis aan de haven (behalve in de week dat wij er zijn…).
Veerboot Fährjestaden
Vanuit Oskarshamn vertrekken we naar Öland, we hebben ons de haven van Fährjestaden aan laten raden door Zweden.
Vuurtorens bij Dämman
Onderweg passeren we de vuurtorens van Dämman, Kalmar en de brug tussen Kalmar en het eiland Öland.
Kalmar vanuit zee
Rondje Oostzee met de Calenture! 
19 augustus 2010 om 23:43 |
Dus nu al in de buurt van Kalmar, het schiet al op je bent al bijna thuis….
De brug naar Öland hebben wij ook een keer genomen en jij ook Simon
maar al heel lang geleden. Het regende zo verschrikkelijk op het eiland
en konden de auto niet uit en daarom rechtsomkeerd gegaan.
Tot de volgende keer, Siety