In Nederland en omringende landen zijn geen vlaggetjes te koop van Rusland en de Baltische Staten, die hebben we gekocht in Polen, in Świnoujście. Nu moet je niet denken dat je op zoek moet gaan naar een rode vlag met een hamer en sikkel. De vlag van de Russische Federatie is gewoon met blauw, wit en rood.
Bij het aanvaren van de haven van Kleipeda hebben we ons keurig in het Engels gemeld bij de Port Control op VHF 10, maar geen reactie ontvangen. Het gekwetter in het Litouws ging wel gewoon door, dus vermoedelijk wel gehoord, maar vanwege niet beheersen Engels niet begrepen en of in ieder geval geen respons. In Polen willen met name de kleine havens dat je altijd oproept op kanaal 10, 12 of 14. Vaak heeft men een voorkeur voor Duits. Men wil dan weten waar je vandaan komt (last port of call), hoeveel personen aan boord zijn, wat de thuishaven is en de scheepsnaam (Dokkumer Nieuwe Zijlen, Calenture; dat zal ze leren….., wordt al snel Holland) en de naam van de schipper (Master).
Het kan zijn dat men juist in grotere havens niet opgeroepen wil worden door pleziervaart, terwijl we in kleinere havens er wel eens op aangesproken zijn als we het niet deden.
Volgende de boeken zijn er in Kleipeda 2 jachthavens. Old Castle Harbour en de Klaipeda Yacht Club Smilyne. Er wordt gesproken over tijdelijke beperkte aantallen plaatsen in de douane haven.
De jachthaven van de club is helemaal leeg en ziet er erg vervallen uit. De Old Castle Harbour achter de brug is helemaal vol. Alle toeristen liggen voor de brug aan prachtige nieuwe kades. Er is hier veel vertier en bekijks dus wat lawaai, maar wel goed. Ook in de tijdelijk voor jachten toegankelijke douanehaven liggen jachten, ook toeristen.
Kort na aankomst verschijnt er een Rib van de Litouwse Kustwacht naast onze boot bij de kade (en we hebben nog zo vriendelijk gezwaaid tijdens het langsvaren, ze stonden met 3 man achter verrekijkers te staren). Op barse toon worden we in het Russisch toegesproken. We antwoorden met wat hulpeloze armbewegingen. Pas nadat we heel beleefd vragen of ze iets van Engels of Duits wensen te spreken wordt vanuit het Russisch overgegaan in het Engels. Wat blijkt nu? Doordat er weinig wind is hangt onze rood -wit – blauw slap en lijkt die erg op de wit – blauw – rood van de Russen. We worden door passanten dan ook regelmatig in het Russisch aangesproken. Helaas is mijn cursus gesmoord in goede bedoelingen en tijdgebrek dus lukt het Russisch spreken niet. De heren zijn heel vriendelijk. Uiteindelijk blijkt dat we bij het invaren van de haven de kustwacht hadden moeten informeren over onze komst op VHF kanaal 73, maar dat staat nergens…
Onze eerste ervaringen met Litouwen, Kleipeda zijn overwegend positief. De ontvangst bij de haven (los van kustwacht) is wat knullig, geen informatie, er wordt weinig Engels gesproken en het havenkantoor is moeilijk te vinden. Gewoon afmeren aan de kade rechts voor de brug, of aan ander schip.
We vinden de stad qua atmosfeer rustiger dan de kuststeden in Polen. De mensen gaan opvallend goed gekleed, hier en daar wat chique zelfs, heel anders dan Playa Del Polen. De oude stad heeft mooie solitaire gebouwen, wel ingetogener dan bijvoorbeeld Gdansk. We zijn inmiddels een tijdszone overgestoken en het is hier dus een uur later. Polen willen je in de rij wel eens ongeduldig aanduwen, overlopen, hier niet. We vinden het hier fijn!
We hebben internet nodig, want we doen iets met een blog…. In Polen is het overal gratis, hier moeten we inloggen met SMS dienst (werkt niet voor buitenlanders) of met betaling creditcard (beveiligingscertificaat site verlopen, dus windows weigert). Enige andere optie is ergens een ticket kopen. Dat blijkt voor 5 Lat (1.5 eu per 24 uur) een username / password te zijn bij het postkantoor. Daar aangekomen en gevraagd, spreekt men geen Engels, niemand desgevraagd. Men weet niet wat ik bedoel met Zebra en Wifi. Ik zie een kaartje en wijs er op, oh wilt u dat, dat wordt moeilijk. Veel gemopper en getrek aan een soort pinapparaat. Lukt niet is mededeling. Omdat we blijven staan en niet weggaan, omdat we ons niet goed geholpen voelen, komt er toch iemand van een andere balie die zowaar Engels spreekt, dus toch, luisterde al die tijd gewoon mee. “Vandaag hebben alle postkantoren problemen met verbindingen. Komt u vlak voor sluitingstijd maar even terug, of morgenochtend ofzo.”
Russische toestanden op het postkantoor. In een VVV folder omschrijft men Kleipeda als een stad die ‘has been able to transform itself from being a grey and undistinguished industrial port, into one of the most attractive cities in the country’, wij onderschrijven dat van harte, er is veel gerestaureerd en het ziet er hier leuk uit. De mensen van het postkantoor willen niet mee in de vaart der volkeren en blijven lekker de communist uithangen, maar dan het volgende.
Bij het verlaten van het pand worden we aangesproken door een andere bezoeker, in keurig Engels of hij ons misschien ergens mee kan helpen? Nou hij zou natuurlijk in ruil voor de 5 Lat een SMS kunnen sturen… Geen probleem, die 5 Lat wil ie niet hebben, hij doet graag zaken met Nederland in het transport en zie hier dit bericht….
Rondje Oostzee met de Calenture! 
17 juli 2010 om 16:06 |
Wat een belevenissen onderweg!
Bij ons is het nu 16.05u zaterdagmiddag, dan is het bij jullie 1 uur later
Ik wist niet dat er een tijdverschil was.