Dit weekend grote slag gemaakt. De schier eindeloze rij met klussen nadert haar einde. Dit jaar hebben we het grondig aangepakt. Dingen die loszitten, niet netjes weggewerkt zijn, net niet helemaal goed functioneren, gebruiksaanwijzing kennen, toch wel eens wat water veroorzaken in de boot (jakkes); voor zover mogelijk is alles hersteld. Dat kost veel tijd en moeite. Was het dat nu waard?
De storing van de kompasverlichting opsporen? We kunnen ook varen op de plotter…. Kost halve dag, controleren of de lampjes het nog doen (compas demonteren), alle kabels controleren (plafonds kaartentafel, kajuit, keuken, badkamer loshalen…), de aansluiting achter het instrumentenpaneel controleren, tsja, daar zat iets niet meer goed sinds de wijziging in instrumenten… De bootbezitters kennen het dilemma. Heb ongeveer 40 uur besteed aan klein gemier, koop een boot en klus je dood zeggen ze dan.
Ben toch blij dat ik alle kleinigheden heb gedaan, hele zomer lol van denk ik.
De overige avonden deze week poetsen en dan vrijdag het water in. Testen of ie niet lekt en of alles werkt naar behoren.
Vanavond de boot in de kraan laten hangen, zodat het zwaard uit de zwaardkast kan komen voor onderhoud. Schuren en Primacon primer opbrengen. De anti fouling gebeurd vlak voor te water laten. Wil er graag zeker van zijn dat er geen dikke pokken zijn die ervoor zorgen dat het zwaard straks klemt en niet meer uit wil vallen, juist als het nodig is…
Het zwaard is wel aan onderhoud toe, maar het valt mee volgens omstanders, wel eens veel erger gezien.. zo ziet ie er dus uit, het zwaard van een Feeling 920. Klein diep en scherp zwaard uit relatief grote doos, veroorzaakt door o.a. ruimte die klapmechanisme in neemt. Het zwaard komt in de kajuit omhoog in een doos waaroverheen de tafel gebouwd is.
Tags: Feeling 920
Rondje Oostzee met de Calenture! 
27 april 2010 om 23:20 |
Wat is het boven t zwaard lekker strak’