Bij het opstaan zien we hier en daar een mistflard, maar geen reden om niet te vertrekken. Bij het verlaten van het zeegat bij Wangerooge slaat de angst toe. Helemaal potdicht, geen ton te zien, niet voor en niet achter. De tonnen blijken niet op de plek te liggen waar we gedacht hadden (begin geul veel meer oostelijk, in de richting van de stroomdam veel meer westelijk), dus varen op GPS werkt niet. Ook de diepgang klopt niet. Het is bijna Eb en het is hier 1.5 m… voor ons geen probleem. Dus anker uit en wachten op zicht! Na een uurtje wachten en toeteren op de hoorn varen we weer verder.
Rondje Oostzee met de Calenture! 
Geef een reactie